TEBRİK
Kutlama demek olan tebrik, bir kimseye, Allah (c.c.) tarafından verilen bir iyilikten dolayı ‘Allah mübarek kılsın’ anlamında sözlerle sevincini bildirmek; hayırlı olsun, uğurlu olsun gibi dileklerini ifade etmektir. Yaşanan güzel bir hal ya da başarı için veya sahip olunan bir imkân veya varlık için; buna mazhar olan kişinin mutluluğuna katılma anlamında bir beyandır.
Tebrik ile kişiler arasında sevinç paylaşılır, insanlar birbirleri hakkında iyi duygularla dolu olduklarını ortaya koymuş bulunurlar. Sosyal etkileri bakımından olumlu sonuçları olan ve insanları birbirine yaklaştıran bir adettir.
Tebrik ederken, gönül okşayıcı sözler sarf etmek, hayır duada bulunmak ve sevinç belirtmek kutlama adabındandır. Müslümanlar arasında başlıca; nikâh akdedilmesi, bir çocuğun doğumu, bayramlar, askerin seferden dönüşü, hacdan avdet vb. gibi tebrik vesileleri gözetilir. Bütün bunlarla ilgili olarak Hz. Peygamberin (s.a.v.) tavsiyeleri ve fiili uygulaması vardır. Başkalarına sıcak ve kardeşçe ilgi göstermek ve insanları sevindirmek O’nun sünnetidir. Tebrik ile birlikte hediye vermek de ayrıca Rasûlullah (s.a.v.) tarafından teşvik ve tavsiye edilmiş bir husustur. [1]
Hz. Ebu Hureyre (r.a.) anlatıyor: ‘Rasûlullah (s.a.v.), evlenen bir kimseyi şöyle tebrik ederdi: “Allah sana (evliliği) mübarek kılsın, üzerine bereket indirsin, ikinizin arasını hayırda birleştirsin.” [2]
Bu hadisi-i şerifte de vurgulandığı üzere tebrikleşme aynı zamanda Müslümanların birbirleri için Allah Teâlâ’dan bereket isteme ve bu şekilde dua buyurma adetleridir. Aynı zamanda bu hadis yeni evlenenlere nasıl dua etmek gerektiğini öğretmektedir.
Tebrik etme, Müslüman kardeşinin sevincine ortak olmadır. Aynı zamanda Tebrik duadır ve Allah (c.c.)’tan o kişi için bereketlenme dilemedir. Bolluk, ferahlık dilemedir. Nitekim Selâm verirken sonuna tebriki de ekleriz. Aynı şekilde namaz kıldığımızda Teşehhüdlerde okuduğumuz Tahiyyat duasında Peygamber (s.a.v) için bereketlenme dileriz.
[2] Ebu Davud, Nikâh; Tirmizî, Nikah.